از نیازهای اساسی بچه‌ها این است که در راس توجه باشند. به همین علت است که دائما تلاش می‌کنند که توجه شما را جلب کنند. والدین باید کودکان شان را در اولویت اول خود قرار بدهند، چرا که کودکان جز آنها کسی را ندارند. توجه، باعث می‌شود که کودک احساس امنیت کند.
در4 سالگی، اگر چه کودک شما کمتر به توجه شما نیاز دارد ( چون بیشتر احساس استقلال می‌کند و می‌تواند صبورتر باشد)، ولی همچنان به شدت به شما وابسته است و به هیچ عنوان نمی‌تواند تحمل کند که مشغول کار دیگری باشید (مثلا، وقتی که مشغول غذا درست کردن هستید، با تلفن صحبت می‌کنید و یا با همسرتان صحبت می‌کنید). او می‌خواهد که شما به او توجه کنید.
او نمی‌تواند تحمل کند که شما عشق و محبت و توجه تان را با خواهر و برادرهایش و یا حتی با همسرتان تقسیم کنید. به شدت احساس حسادت می‌کند و حتی برای جلب توجه رفتارهای منفی‌ای از او سر می‌زند. توجه به این نکته بسیار مهم است که این نوع حسادت‌ها در این سن یک رفتار طبیعی است. به او بگویید که او را درک می‌کنید و می‌دانید برایش سخت است تحمل کند که شما به دیگران توجه می‌کنید. به او بگویید اگر عصبانی می‌شود، می تواند به شما بگوید، ولی نمی‌تواند شما را بزند. به او اطمینان خاطر بدهید که عشق و محبت شما برای او، خواهر و برادرهایش و همسرتان کافی است .
همان طور که او بزرگ‌تر می‌شود بهتر می‌تواند شما را با دیگران قسمت کند. اما در این سن، به اعتقاد بسیاری از والدین بهترین راه حل این است که مکالمات تلفنی و سایر صحبت های طولانی را به زمانی موکول کنید که فرزندتان خواب است (شما می‌توانید در طول روز از منشی تلفنی استفاده کنید). اگر مجبور هستید که کاری را انجام دهید، به او بگویید: «می دونم برات سخته که من تلفنی صحبت کنم و لی مجبورم که الان این کار را انجام بدم». (یک سری اسباب بازی برای زمان مکالمات تلفنی خود دم دست داشته باشید).
اگر مدت زمانی از او دور بوده‌اید، برای ساعت‌ها مشغول انجام کاری و یا سرگرم کارهای مدرسه فرزند دیگرتان بوده‌اید، زمانی را برای این که دو نفری با هم وقت بگذرانید، اختصاص دهید.

• دکتر محمد بهشتیان