حس شنوایی
مدت کوتاهی بعد از تولد، ممکن است از نوزادتان تست شنوایی گرفته شده باشد. در حقیقت آکادمی کودکان آمریکا توصیه می‌کند از تمام نوزادان قبل از ترخیص از بیمارستان، تست غربالگری شنوایی انجام شود و نتیجه آن به‌اطلاع والدین برسد.
نوزادان متولد شده با شنوایی سالم، در اولین ماه تولد، به صدای انسان، به‌خصوص صدای با شدت بلند که مخاطبش خودشان باشند، توجه نشان می‌دهند. وقتی با نوزاد خود حرف می‌زنید، باید سرش را به جستجوی شما برگرداند و وقتی از نزدیک با کلمات چند هجایی (چند سیلابی) با او صحبت می‌کنید، به شما گوش می‌دهد. اگر با دقت توجه کنید، خواهید دید که هنگام صحبت شما، با حرکات ظریف دست‌ها و پاهایش عکس‌العمل نشان می‌دهد. حتی اگر در اتاق دیگری باشید، شما را از روی صدایتان تشخیص می‌دهد. وقتی از همان‌جا با او صحبت می‌کنید، صدایتان باعث آرامش، اطمینان‌خاطر و سرگرمی‌اش می‌شود.
نوزاد نسبت به شدت صداها، حساس است. اگر در نزدیکی‌اش صدای بلند ایجاد کنید و یا او را به یک اتاق پرسروصدا و شلوغ ببرید، ساکت می‌شود و مانند آنکه نتواند هیچ صدایی را بشنود، بی‌تفاوت می‌ماند و یا اینکه به‌شدت حساسیت نشان می‌دهد و با وحشت به گریه می‌افتد و با ایجاد حرکاتی که به بدن خود می‌دهد، می‌خواهد از محل صدا دور شود (نوزادان حساس در برخورد با نور شدید نیز ممکن است چنین واکنشی نشان دهند). به‌عکس با شنیدن یک نجوای آرام و موسیقی ملایم، ساکت می‌شود و سر و نگاه‌های خود را به طرف منبع صدای خوشایند متمایل می‌کند.
نوزاد نه‌تنها صداها را خوب می‌شنود، بلکه می‌تواند صداهایی را که قبلا شنیده، تشخیص دهد. بعضی از مادران که در زمان بارداری، به‌طور مکرر داستان یا آوازی را با صدای بلند خوانده‌اند، متوجه شده‌اند که اگر بعد از زایمان، همان داستان یا آواز را تکرار کنند، نوزاد ساکت می‌شود و به آن با علاقه گوش می‌دهد. سعی کنید داستان یا آواز مورد علاقه کودکتان را در زمانی که هوشیار است، با صدای بلند چند بار برایش بخوانید و بعد، خواندن آن را قطع کرده و بعد از گذشت یکی دو روز مجدداً برایش بخوانید. آیا می‌تواند آن را بشناسد؟
