محیط زندگی نوزاد باید فاقد هر گونه مواد زیان‌آور و آلوده‌کننده باشد.

از کشیدن سیگار و هر گونه وسایل دود زا، حتی دود غلیظ اسپند در خانه و محیط زندگی نوزاد، باید خودداری شود.

نگهداری حیوانات دست‌آموز خانگی، می‌تواند انواع خطرات و عفونت‌ها را برای نوزاد به وجود آورد.

با توجه به اینکه سیستم عصبی تکاملی نوزاد، هنوز به رشد کافی نرسیده است، برای جلوگیری از هر گونه شوک احتمالی، باید صدای تلفن، موبایل، رادیو و تلویزیون را کم نمود و در کنار نوزاد آرام صحبت کرد. باز و بسته کردن در و پنجره نیز باید به آرامی انجام شود.

بهتر است در کنار تخت نوزاد دماسنجی قرار داده شود تا از دمای مناسب اتاق که باید 25 تا 27 درجه سانتی‌گراد باشد اطمینان حاصل شود.

قرار دادن نوزاد یا تنها گذاشتن او روی تخت، میز، صندلی، کاناپه و حتی صندلی کودک توصیه نمی‌شود. زیرا خطر افتادن از ارتفاع همواره وجود دارد.

نوزاد را نباید تنها در منزل رها کرد و یا مراقبت از او را به عهده کودکان یا افراد غیر مسئول گذاشت.

خواباندن نوزاد نزدیک وسایل حرارتی و آشپزی احتمال بروز خطر را بیشتر می‌کند به خصوص زمانی که اطفال دیگری هم در منزل حضور داشته باشند.

در هنگام در آغوش داشتن نوزاد از نوشیدن مایعات داغ و انجام آشپزی خودداری شود. آویزان کردن وسایلی مثل گردنبند، پلاک و … به لباس یا تخت نوزاد به دلیل احتمال صدمه و بلعیدن، می‌تواند خطر ساز باشد.

استفاده از پستانک و شیشه شیر، به دلیل آلودگی و مضرات بی‌شمار آن به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.

بعد از دوران نوزادی که شیرخوار کم‌کم دست‌هایش را تکان داده و به سمت دهانش می‌برد، خطر بلعیدن اشیاء، خفگی، چنگ زدن و بریدن همواره او را تهدید می‌کند. در این دوره زندگی والدین باید هوشیار بوده و بدانند که بعضی از بی‌توجهی‌ها قابل جبران نیست.