ساعات برنامه غذايي را خيلي عوض نكنيد.
مراقب باشيد كه زمان غذا خوردن، كودك خيلي گرسنه و يا خيلي خسته نباشد.
سعي كنيد ميان وعده ها را یک و نیم تا 2 ساعت قبل از وعده اصلي غذا بدهيد.
بهتر است ميان وعده ها خيلي شيرين حجيم يا چرب نباشند تا اشتهاي كودك براي وعده اصلي غذا، باقي بماند.
براي دسر يك ماده شيرين انتخاب كنيد و آنرا بلافاصله بعد از غذا به او بدهيد كه جزو غذا به حساب بيايد.
اگر غذاي جديدي به او مي دهيد كه از خوردنش امتناع مي كند تعجب نكنيد آنرا همراه با غذايي كه دوست دارد مثل برنج يا نان يا سيب زميني به او بدهيد.
غذاها را خيلي زودبه زود و بر اساس تمايل او عوض نكنيد .
هنگام غذا دادن دعوا نكنيد ، داد و قال راه نيندازيد و براي خوردن غدا جايزه تعيين نكنيد.
بگذاريد در مورد سير شدنش خودش تصميم بگيرد، اگر در يك وعده مقدار كمتري خورد مسلماً در وعده ديگر يا روز ديگر جبران مي كند.
در سن يك تا دو سالگي با توجه به مراحل تكامل كودك، شما انتظار نداشته باشيد كه هنگام غذا خوردن خيلي تميز و مرتب باشد . اين مرحله ريخت و پاش بتدريج بهتر مي شود. برخي كارهاي او را مانند پرت كردن غذا ، بازي كردن هنگام غدا خوردن و … را مي توان با آرامش و ملايمت و بتدريج محدود كرد. بسياري از رفتارهاي غذايي آرام آرام با بزرگ شدن كودك عوض مي شوند.
منبع:http://professorsoltanzadeh.com
