پژوهش­ها همواره نشان می دهند که نوباوگان و کودکان خردسالی که به مهدکودک با کیفیت بد می روند، صرف نظر از اینکه از خانواده­های دارای جایگاه اجتماعی-اقتصادی متوسط یا پایین باشند، در آزمونهای که مهارت­های شناختی و اجتماعی را ارزیابی می­کنند، نمره پایینی می­گیرند. در مقابل، مهدکودک خوب می­تواند تاثیر منفی زندگی خانوادگی تحت استرس و فقرزده را کاهش دهد و مزایای بزرگ شدن در خانواده­ای که از لحاظ مالی مرفه است را حفظ کند. در واقع وارد شدن به مهدکودک خوب در دوره نوباوگی و نوپایی با قابلیت شناختی، هیجانی و اجتماعی در اواسط کودکی و نوجوانی ارتباط دارد. یک مهدکودک خوب علاوه بر اینکه کودکان را در غیاب والدینشان ایمن نگه می دارد و آنها را خوب تغذیه می کند باید مانند یک کودکستان کارآمد، تجربیات آموزش با کیفیت عالی را برای کودکان فراهم کند. در یک مهد کودک خوب باید نسبت مراقبت کننده-کودک رعایت شده باشد: در مهد کودک­ها استاندارد، نسبت مراقبت کننده-کودک برای نوباوگان از 1 به 3 و برای کودکان نوپا از 1 به 6 بیشتر نیست. اندازه گروه(تعداد بچه­ها در یک اتاق) از 6 نوباوه با 2 مراقبت کننده و 12 کودک نوپا با 2 مراقبت کننده بیشتر نیست. فعالیت­های روزمره مفید: در یک مهدکودک مطلوب، برنامه روزانه اوقاتی را برای بازی فعال، بازی آرام، چرت زدن، غذای سبک و وعده­ های غذا شامل می­شود. این برنامه برای اینکه نیازهای فردی کودکان را تامین کند، انعطاف پذیر است نه خشک. جو صمیمانه و حمایت کننده است و کودکان هرگز بدون نظارت رها نمی­شوند. باید جعبه كمك هاي اوليه با مواد و وسايل مورد نياز، به تعداد كافي در محل هاي مناسب مهد كودك نصب گردد. نبايد هيچگونه وسايل لبه دار و تيز و برنده در دسترس كودكان باشد. كليه وسايل بازي كودكان ضمن برخورداري از شرايط ايمني بايد تميز و بهداشتي باشند. كليه پريزهاي اطاق ها و راهروها بايد داراي حفاظ و درپوش مناسب و ايمن باشند. یک مهدکودک، باید فضای مناسبی برای بازی، حرکت و فعالیت های گوناگون داشته باشد. محیط های کوچک و تنگ که امکان حرکت آزادانه و جست و خیز که لازمه رشد کودک در این سنین است را محدود می کنند، فضای مناسبی برای رشد کودکان نیستند. ازدحام جمعیت در این مراکز نیز بر نحوه تخصیص بهینه فضا تاثیرگذار است. پر واضح است که محیط های کوچک، باید کودکان کمتری را در خود جای دهند و محیط های بزرگتر می توانند کودکان بیشتری را در بر بگیرند. بهترین گزینه برای مهدکودکها یک فضای جدا شده برای فعالیت های مختلف است به طوریکه قسمت غذا خوری، زمین بازی، اتاق آموزش و محلی برای خواب و استراحت کودکان و اتاقی برای مربیان از یکدیگر جدا شده باشد و هر محل به فعالیت خاصی اختصاص پیدا کرده باشد. همچنین محل نگهداری نوزادان و شیرخواران از کودکان بزرگتر جدا شده باشد. این مسئله نه تنها از نظر مدیریت بهینه منابع به مدیران موسسه کمک می کند بلکه نقش بسیار مهمی در تامین امنیت جانی شیرخواران دارد که به اقتضای سن خود نیازهای ویژه ای دارند و باید در محیط امنی نگهداری شوند. مهد کودک باید مربیانی با این خصوصیات داشته باشد.