۱- شیرمادر به تنهایی می تواند از لحظه اول تولد تا پایان ۴ ماهگی ، تمام نیازهای غذایی شیرخوار را برای رشد طبیعی او تامین کند. حتی در هفته اول تولد که هنوز جریان عادی شیر برقرار نیست ، نوزاد نیازی به غذا یا آشامیدنی دیگری نداردو همان شیر برای رشد طبیعی او کافی است.
۲- آغوز یا کلستروم یا شیر روزهای اول که زردرنگ و غلیظ است ، حاوی مواد مفید و ارزنده ای می باشد که اولین و بهترین واکسن برای حفاظت کودک برضد بیماریهای عفونی است.
۳- سلولهای زنده و مواد مختلف ضد عفونی شیر مادر با غلظت بیشتر در آغوز موجود است و دارای خاصیت از بین بردن میکروبها و ویروسها است ودر نتیجه احتمال ابتلای شیرخوار را به بسیاری از عفونتهای گوارشی وتنفسی کاهش می دهد و درصورت بروز بیماری ، احتمال مرگ و میر بمراتب در شیرخواری که از شیرمادر تغذیه می کند کمتر است .
۴- در ماههای اول تولد که شیر خوار بیش از سایر مواقع درمعرض خطر است ، شیرمادر او را از ابتلا به بسیاری از بیماریها حفظ می کند. تغذیه با شیرمادر احتمال مرگ در اثر بیماریهای اسهالی را به شدت کاهش می دهد و از ابتلاء به عفونتهای گوش میانی و عفونتهای حاد دستگاه تنفسی و مرگ ومیر ناشی از آن می کاهد.
۵- میزان ابتلاء به آسم ، اگزما و انواع الرژی در شیرخوارانی که از شیرمادر استفاده می کنند بسیار کمتر است ، لذا در خانواده هایی که پدر یا مادر یا یکی از افراد خانواده مبتلاء به بیماری آلرژیک است ، تغذیه با شیرمادر باید تغذیه انتخابی باشد زیرا استفاده از هر نوع شیر دیگر زیان آور و زمینه ساز آلرژی دورانهای بعدی زندگی خواهد بود.
۶- در شیرخوارانی که از شیر مادر تعذیه می کنند ، مشکل افزایش کلسترول خون در بزرگسالی و بالا رفتن خطر ابتلاء به بیماری قلبی – عروقی به علت سوخت و ساز کلسترول ، کمتر است .
۷- چربی و پروتئین شیرمادر بهتر از چربی و پروتئین دیگر انواع شیرها هضم و جذب می شود . به همین دلیل قولنج ، جمع شدن گاز ، استفراغ و حساسیت به پروتئین در این شیر خواران کمتر مشاهده می شود.
۸- ترکیب شیر مادرهمراه با رشد شیرخوار تغییر پیدا میکند. چربی شیرمادر در شروع هر وعده شیردهی کمتر است و سپس میزان آن تدریجاً بیشتر می شود. این تغییرات کمک بزرگی به رفع تشنگی و همچنین سیر نگهداشتن بچه می کند.
۹- به سبب اختلاف در ترکیب چربی شیرمادر ، شیرخوار پرخوری نمی کند و کمتر چاق می شود. چاقی این دوران ، زمینه ساز عوارض قلبی – عروقی ، مفصلی و بیماری قند در بزرگسالی است.
۱۰- به علت وجود آب کافی درشیرمادر ، تشنگی نوزاد برطرف می شود واز سوی دیگر اشتهایش تحریک می گردد و نیازی به دادن آب یا آب قند ، حتی در مکانهای بسیار گرم وخشک ، نیست .
۱۱- باخوردن شیرمادر ، غریزه مکیدن واحساس سیری همزمان با هم در شیرخوار به وجود می آید ، در صورتیکه با مکیدن سرشیشه ، معده کودک پر می شود ولی این غریزه ارضاء نمی شود.
۱۲- شیرخواران بیمار چون اشتهای کمتری دارند ، به یک ماده سهل الهضم ومغذی نیازمند هستند . شیرمادر می تواند این نیاز را کاملاً تامین کند.
۱۳- شیرمادر به تنهایی تا ۳/۱ انرژی و مواد مغذی مورد نیاز کودک در سال دوم زندگی را تامین می کند ، پس بهتر است تا ۲ سالگی از شیرمادر همراه با غذای خانواده استفاده شود.
۱۴- میزان املاح و پروتیئن شیرمادر به حدی است که به کلیه های نوزاد که هنوز کالم نشده اند ، صدمه ای وارد نمی کند.
۱۵- شیرمادر پاکیزه ، دارای درجه حرارت مناسب و عاری از آلودگی میکروبی است.
۱۶- تغذیه با شیرمادر رابطه عاطفی بین مادر و فرزند را بیشتر می کند. تماس و توجه مادر درهنگام شیردادن اثر مطلوبی بر رشد شیرخواردارد. کودکانی که باشیرمادر تغذیه شده اند، هنگام بلوغ از امنیت روانی بیشتری برخوردارند.
۱۷- برای نوزاد نارس و کم وزنی که قادر به مکیدن سینه مادر نیست ، شیرمادرش – بویژه آغوز – به خاطر داشتن ترکیب مناسب با موقعیت چنین نوازدی ، باید با قطره چکان ویا قاشق چایخوری به او داده شود. این عمل از بروز بسیاری از بیماریهای عفونی و مرگ و میر ناشی از آن که در این نوزادان شایع است ، پیشگیری می کند. تماس بدنی مادر و نوزاد در بهبود رشد و تکامل نوزادان نارس و بیمار نقش حیاتی دارد.
۱۸- جذب کلسیم شیرمادر به سبب غلظت مناسب آن در شیرمادر بهتر انجام می شود. در نتیجه کمبود کلسیم در شیرخواردان شیرمادر خوار کمتر دیده شده است.
۱۹- بدلیل وجود خواص ویژه ای جذب آهن شیرمادر بمراتب بهتر صورت می گیرد و نیازی به دادن قطره آهن تا شروع غذای تکمیلی نیست .
۲۰- اسهال در شیرمادر خواران بمراتب کمتر است و نیز به سبب نوع مدفوع ، سوختگی ناحیه تناسلی کمتر دیده می شود.
۲۱- چون تعداد دفعات ابتلاء به بیماری در شیرمادرخواران کمتر است ، نیازی به بستری شدن در بیمارستان و جدایی عاطفی نیز کمتر پیش می آید.
۲۲- شیرخوارانی که از شیرمادر تغذیه می کنند ، کمتر دچار مشکلات دندانی ناشی از پستانک و تغذیه مصنوعی می شوند و در آینده کمتر نیاز به اعمال داندانپزشکی و بخصوص ازتودنسی خواهند داشت.
