رفتار اجتماعی و بازی‌ها در حدود دو سالگی
- کودک بالا می‌پرد، توپ را از بالای سرش پرت می‌کند و از دارایی‌هایش با قاطعیت دفاع می‌کند.
- او دنبال والدین یا مراقبش در اطراف خانه راه می‌رود و با بازی‌های همزمان، فعالیت‌های خانوادگی را تقلید می‌کند. او نسبت به محیط فوق‌العاده کنجکاو است، دستگیره در را می‌چرخاند و بیرون می‌رود. کودک در این سن درک کمی از خطرهای اطرافش دارد.
- او با خشنودی در بازی‌های ساده و یا فعالیت‌های خیال‌بافانه شرکت می‌کند و به‌تدریج شروع به بازی‌های کوتاه‌مدت و معنی‌دار و استفاده از اسباب‌بازی‌های کوچک می‌کند. از اشیاء به‌جای یکدیگر استفاده می‌کند؛ مثلاً وانمود می‌کند که آجر، ماشین است.
- ممکن است اسباب‌بازی‌هایش را به دوستانش بدهد، اما هنوز با سهیم شدن دوستانش در اسباب‌بازی‌ها یا توجه والدینش موافق نیست.
- او در جمع هم‌بازی‌هایش شرکت می‌کند، اما در بازی‌ها با آنان شریک نمی‌شود و برای خودش به موازات آنها بازی می‌کند. او می‌تواند پنج یا شش مکعب را روی هم بگذارد.
- درصورتی‌که کودکان دیگر توجه نزدیکانش را جلب کنند، بسیار عصبانی می‌شود.
- او دوست دارد خواسته‌هایش بلافاصله برآورده شود و تاخیر و تغییر در خواسته‌هایش را نمی‌پذیرد.
چگونگی کمک والدین در این دوران:
- در این سن علاوه‌بر بازی‌ها و فعالیت‌های دوره‌های قبل، می‌توان وسایلی مثل ماسه و الک و بیلچه یا خمیر مجسمه سازی،جعبه هوش سه بعدی، نقاشی و پازل‌های مناسب برایش تهیه کرد. هم‌چنین خواندن یا گفتن داستان‌های ساده و آشنا در کتاب‌های تصویری و پرسش و پاسخ درمورد محتوای آن برای تقویت قدرت تخیل و تمرکز کودک موثر است.
- باتوجه به اشتیاق او برای انجام کارها و یادگیری و کاوش، با توضیحاتی ساده، می‌توان به او تفاوت خوب و بد، درست و نادرست بودن کارها را برحسب مورد، آموزش داد و با تشویق و درک توانایی‌های او در انجام کارها، اعتمادبه‌نفس او را افزایش داد.
