در مورد میزان انرژی یا کالری دریافتی از مواد مغذی ، آن چه در کتاب ها به عنوان مقدار مورد نیاز روزانه توصیه می شود به عنوان یک راهنمای کلی و تقریبی است و چون این میزان از مواد غذایی ، برای برنامه ریزی غذایی جمعی تدوین شده و ممکن است برای برخی از کودکان بسیار بیشتر از نیاز های فیزیولوژیک آنان باشد، لذا مقدار انرژی مورد نیاز برای فرد فرد کودکان باید بر اساس عواملی مانند جنس ، سن ، سرعت رشد ، ذخائر مواد مغذی در بدن ، اشتها ، میزان فعالیت و عوامل وراثتی و حتی نوع رابطه مادر و کودک در نظر گرفته شوند.

بنابراین وزن به تنهایی نمی تواند معیار خوبی برای تعیین انرژی و مواد مغذی مورد نیاز کودک باشد به ویژه در زمان هایی که کودک رشد سریع تری دارد مانند سال اول زندگی و یا سال های بلوغ . همچنین برای کودکانی که زیر وزن استاندارد هستند یا آن هایی که اضافه وزن دارند ، مقدار انرژی و مقدار غذای مورد نیاز آنان با سایر کودکان متفاوت است.

در سال دوم زندگی همزمان با کاهش آهنگ رشد ، میزان نیاز به پروتئین و کالری بر اساس کیلوگرم وزن بدن کاهش می یابد ولی به میزان دریافتی مواد مغذی دیگر مانند کلسیم ، آهن ، ویتامین C ، ویتامین A ، اسید فولیک و ویتامین B6 توجه داشت.

کلسیم و آهن برای رشد کودک ضروری است و فقط در صورتی که برنامه غذایی کودک حاوی مقدار مناسبی از مواد غذایی نظیر لبنیات ( شیر و ماست و ….) باشد کلسیم او تأمین می شود.

گوشت ، حبوبات ، نان ( غلات ) ، بعضی از سبزی ها و میوه های تازه و خشک غنی از آهن هستند و می توانند به رفع نیاز های تغذیه ای کودک از نظر آهن کمک کنند ولی هنوز هم کودک باید آهن را به میزان 15 میلی گرم در روز تا پایان 24 ماهگی دریافت کند که معمولاً به صورت قطره یا شربت آهن است.

در برنامه غذایی روزانه کودک باید میوه و سبزی گنجانده شود تا کودک علاوه بر استفاده از قطره A و D ( یا مولتی ویتامین ) قسمتی از ویتامین های مورد نیاز خود را از طریق میوه و سبزی هم دریافت نماید.

استفاده از قطره ویتامین A و D ( یا مولتی ویتامین ) در این گروه سنی و با شرایط زیر اهمیت بیشتری دارد:

• آنان که در سن یک سالگی از شیر مادر محروم شده اند.
• یا تماس کافی با نور خورشید ندارند.
• یا غذاهای گوشتی و پروتئینی کم می خورند و مصرف مستمر لبنیات جزو عادات غذایی خانواده نیست.
• یا آن هایی که به مقدار کافی منابع مهم ویتامین را دریافت نمی کنند.
• یا کودکانی که بد غذا هستند.یا به لبنیات علاقه نداشته و یا به آن حساسیت دارند