تحرک نوزاد

در هفته اول یا دوم، حرکات نوزاد حالت پرشی دارد. چانه و دستان او، ممکن است دچار لرزش شوند. هنگامی‌که او را به‌صورت ناگهانی تکان دهیم یا وقتی صدای بلندی می‌شنود، از جای خود می‌پرد و شروع به گریه می‌کند. در صورتی‌که این حرکات خیلی شدید و آزار دهنده شوند، او را در آغوش بگیرید و به خود فشار دهید یا اینکه پتویی را دور او بپیچید. در پایان ماه اول که با رشد سیستم عصبی، کنترل عضلاتش آسان‌تر می‌شود، این تکان‌ها و لرزش دست و پاها، جای خود را به حرکات ظریفی می‌دهند که شبیه حرکات یک دوچرخه سوار حین راندن دوچرخه است. در این سن می‌توانید او را روی شکم بگذارید، خواهید دید که با کمک پاهایش با حرکاتی شبیه به سینه‌خیز به‌جلو می‌رود و حتی ممکن است مانند یک شناگر از بازوان خود نیز کمک بگیرد.

عضلات گردن او به‌سرعت تکامل می‌یابند، به‌نحوی که در پایان ماه اول، قادر می‌شود کنترل بهتری روی حرکات سر خود داشته باشد. با گذاردن او بر روی شکم، می‌تواند سر خود را بلند کند و آن را از یک طرف به طرف دیگر برگرداند. ولی تا پایان ماه سوم نمی‌تواند سر خود را بالا نگه دارد و به همین دلیل، هنگام بلند کردن او باید یک دستتان تکیه‌گاه سر و گردنش شود. کودک در اواخر این ماه می‌تواند با دستان خود، چشمانش را لمس کند. حرکات انگشتانش محدود است، چون بیشتر اوقات، انگشتانش به‌حالت خمیده و مشت کرده هستند، اما می‌تواند بازویش را خم کند و دستش را نزدیک دهان یا در محدوده دیدش قرار دهد، و چون هنوز قادر به کنترل دقیق دستانش نیست، تا زمانی‌که دستش در معرض دیدش باشد، نگاهش روی آن ثابت می‌ماند.