هر پدر و مادري براي برقراري ارتباط با فرزندشان شيوه ي معيني دارند و مي توانند آن را به عنوان سبك فرزند پروري خود در نظربگيرد. سبك فرزند پروري بر روشهايي كه والدين براي تربيت فرزندان خود به كار مي گيرند ، نگرش هاي آنها نسبت به فرزندانشان و همچنين شامل معيارها و قوانيني است كه براي فرزندان خويش وضع مي كنند.
نظريه بامريند
در اوایل دهه ۱۹۶۰ دایانا بامریند پژوهشی را با استفاده از مشاهده طبیعی، مصاحبه با والدین و سایر شیوه‌های پژوهش بر بیش از ۱۰۰ کودک سن مدرسه اجرا کرد.
بنابراین چهار سبک فرزندپروری بدست آمد که در هر یک از این ویژگی‌ها با هم تفاوت دارند.
فرزند پروری مقتدرانه
مناسب ترین روش فرزندپروری است. این نوع فرزندپروری روشی است که در آن کنترل و محبت زیاد است. والدین مقتدر درخواستهای معقولی برای پختگی دارند واین درخواستها را با تععین محدودیتها و اصرار براینکه کودک باید از آنها تبعیت کند به اجرامی گذارند و در عین حال آنها صمیمیت و‌محبت نشان میدهند. صبورانه به نقطه نظرهای فرزندانشان گوش می کنند ، و مشارکت در تصمیم گیری خانوادگی را ترغیب می کنند فرزندان این والدین خوب پرورش می یابند، شاد و سرحال هستند، اعتماد به نفس دارند و خودگردان هستند .
فرزند پروری مستبدانه
روشی است که در آن کنترل بالا و‌محبت کم است . والدین مستبد محدودیت های فراوانی برای فرزندانشان قائل می شوند ، درنتیجه فرزندان مجبور به اطاعت بی چون و چرا از والدین هستند .و اگر کودک اطاعت نکند ، والدین مستبد به فشار و تنبیه متوسل می شوند. فرزندان این والدین مضطرب ، ناخشنود و گوشه گیر هستند .
فرزند پروری آسان گیرانه
روشی است که در آن کنترل کم و محبت زیاد است .این والدین از هرگونه اعمال کنترل خودداری می کنند ، آنها به فرزاندانشان اجازه می دهند در هر سنی که هستند ، خودشان تصمیم بگیرند ، درحالیکه هنوز قادر به انجام این کارنیستند. فرزندان والدین آسان گیر خیلی ناپخته هستند . آنها در کنترل کردن تکانه هایشان مشکل دارند ،آنها بسیار پرتوقع و‌وابسته به بزرگترها هستند.
شیوه بدون دخالت
روشی است که در آن کنترل و محبت کم است . وادینی که دخالت نمی کنند اغلب افسرده هستند و استرس زندگی به قدری آنها را از توان انداخته است که وقت و انرژی کمی برای فرزندانشان دارند.
فرزند پروری بدون دخالت در حالت شدید آن نوعی بدرفتاری با کودک است که بی توجهی نامیده می شود.
