مشکل اول: شلخته غذاخوردن
معمولا بچهها به خصوص آنهایی که تازه به سفره غذایی خانواده دسترسی پیدا کردهاند، دوست دارند که غذا را با دستهایشان بخورند. مثلا رشتههای ماکارونی را از لای انگشتان خود رد کنند و آن را به دهانشان بگذارند و ادامهاش را هم روی موهایشان بریزند! یا اینکه ظرف ماست را روی خود خالی کنند و در این بین، چند قطرهای از آن را هم بخورند. بازی با حبوبات داخل ظرف خورش که دیگر از بزرگترین لذتهای بچههای زیر 18 ماه محسوب میشود و این لذت میتواند به قیمت شکسته شدن ظروف و به هم ریختن میز غذا تمام شود.
راهحل:
برای بچههای زیر 2 سال، پارچه بزرگی را روی زمین پهن کنید و مقدار مشخصی از غذا را درون ظروف نشکنی بریزید و به او اجازه دهید که هر طور دوست دارد، غذایش را بخورد. اینطوری، هم لذت غذا خوردن را از فرزندتان نمیگیرید و هم سر میز غذا، عصبی نمیشوید. البته بهتر است از 9 ماهگی به بعد، او را با آداب غذا خوردن آشنا کنید ولی برای انجام دادن آنها، اجباری برایش قرار ندهید.
مشکل دوم: بالاآوردن شیر
بالاآوردن شیر در نوزادان زیر 6 ماه، امری طبیعی است چون سیستم گوارش و هضم آنها هنوز در حال رشد و تکامل است و امکان پس زدن موادغذایی از آن، وجود دارد. گاهی بچههای بالای 6 ماه هم بنا بر دلایلی شیر مادر یا غذاهای کمکی دیگر را بالا میآورند و باعث نگرانی والدین خود میشوند. اگر فرزند شما هم این مشکل را دارد به جای نگرانی بهتر است که راهحل زیر را بخوانید.
راهحل:
به نوزادان زیر 6 ماهی که بیش از اندازه دچار ریفلاکس میشوند، یکباره و به مقدار زیاد شیر ندهید. بهتر است هر یک ساعت یکبار، کمی به او شیر بدهید و باد گلوی او را هم وقتی سرپاست، بگیرید. یعنی یک دستمال روی شانههایتان پهن کنید و سر فرزند خود را روی آنها بگذارید تا باد گلویش را بزند و اگر احتمالا شیری هم پس داد، لباستان را کثیف نکند. هرگز نوزادان را برای خارج شدن بادگلو، به شکم، روی پا یا زمین نخوابانید. این کار میتواند باعث تشدید ریفلاکس در آنها شود. برای برطرف شدن مشکل بچههای بزرگتر هم به صورت کاملا نشسته و آرام به آنها غذا بدهید.
مشکل سوم: نپذیرفتن خوراکیهای جدید
خیلی از بچهها با بستن دهان یا پسزدن ظرف و قاشق غذا، مخالفت خود را با خوراکیهای جدید، اعلام میکنند. به همین دلیل هم والدین آنها همیشه از بدغذاییشان نگران هستند و نمیدانند که چطور باید این بچههای بدغذا را سر عقل بیاورند.
راهحل:
خوراکیهای جدید را برای بچهها تزیین کنید و خودتان زودتر از آنها مشغول به خوردن و تعریف کردن از طعم و خواص آن خوراکی شوید. حتی میتوانید برای ترغیب بچهها به خوردن خوراکیهای جدید، برای آنها جایزه در نظر بگیرید. مثلا رفتن به پارک یا خریدن کارتون موردعلاقهشان.
مشکل چهارم: مشکلپسند بودن در انتخاب غذا
«من فقط کتلت میخورم بدون گوجهفرنگی و سبزی»، «یا ماکارونی بدون پیاز، یا هیچی»! حتما شما هم این جملات را از زبان بچههای مشکلپسند شنیدهاید. بعضی از بچهها دوست دارند که نوع غذا را خودشان انتخاب کنند و معمولا انتخاب این بچهها، خیلی هم محدود است بنابراین چاره چیست؟
راهحل:
اولین کار این است که نام چند غذا را به او بگویید و از بین آنها به فرزندتان حق انتخاب بدهید. حالا وقت آن است که غذا را دور از چشم بچهها و با صلاحدید خودتان درست کنید. مثلا پیاز را داخل ماکارونی رنده کنید تا او متوجه نشود. مقداری سبزی داخل مواد کتلت بریزید یا در ظرف ماست و خیارش کمی کدوی تازه هم رنده کنید.
مشکل پنجم: آلرژیداشتن به موادغذایی
حدود 8 درصد از بچهها به برخی از خوراکیها و موادغذایی آلرژی دارند. دلدرد شدید، اسهال، حالت تهوع و قرمز شدن پوست پس از خوردن خوراکیهای جدید میتوانند از نشانههای حساسیت فرزند شما به آن مادهغذایی باشند. شیر، انواع مغزها، تخممرغ، ماهی، سویا و گندم از رایجترین خوراکیهایی هستند که میتوانند برای بچهها، ایجاد آلرژی کنند.
راهحل:
با پزشک فرزندتان مشورت کنید تا او بتواند بهترین جایگزینهای غذایی را برای کودک شما در رژیم غذاییاش بگنجاند.
مشکل ششم: علاقهمند بودن به غذاهای مضر
یکی از بزرگترین مشکلاتی که همیشه والدین از آن شکایت دارند، این است فرزندانشان غذاهای مضری مانند انواع سرخکردنیها و اسنکهای شور و شیرین را بیشتر از غذاهای سالم و مفیدی مانند انواع سبزیها یا غذاهای سنتی موجود در سفره خانواده دوست دارند.
راهحل:
بچهها عادتهای غذایی را از والدین خود میآموزند. بهتر است که خودتان از خریدن غذاهای فرآوری شده و خوراکیهای مضر خودداری کنید تا فرزندتان هم به خوردن آنها علاقهای پیدا نکند. به علاوه، هرچقدر دیرتر، نمک و شکر را به رژیم غذایی کودک خود اضافه کنید، ذائقه او هم به خوردن غذاهای شور و شیرین عادت نمیکند بنابراین میبینید که والدین، نقش مهمی در شکلگیری ذائقه فرزندانشان دارند.
مشکل هفتم: کولیک داشتن
از هر 5 کودک، 2 کودک از کولیک یا همان دلدرد و دلپیچه همراه با قولنج، رنج میبرد. ممکن است نوزادان از هفته سوم پس از تولدشان با این مشکل مواجه شوند و گریههای بیامان شبانه آنها هم یکی از مهمترین نشانههای رنج بردنشان از کولیک است. کولیک، باعث کاهش اشتها یا قدرت مکیدن شیر در نوزادان نمیشود و هیچ نشانه ظاهری خاصی هم ندارد.
راهحل:
با آرامش به فرزند خود شیر بدهید و پس از شیردادن هم به آرامی، کمر و شکم او را با کف دستتان ماساژ دهید. با پزشک کودکتان هم مشورت کنید تا در صورت نیاز، داروهای لازم را برایش تجویز کند.
منبع : salamat.ir