حس بینایی در اولین ماه بعد از تولد
بینایی کودک دچار تغییرات بسیاری خواهد شد. او هنگام تولد دارای دید جانبی است (توانایی دیدن اطراف). ولی بهتدریج میتواند توانایی تمرکز نگاه به نزدیک و به یک نقطه از مرکز دامنه دید را بهدست آورد. او دوست دارد به اشیایی که در فاصله 20 تا 38 سانتیمتری مقابل چشمش قرار دارند، نگاه کند. در یک ماهگی میتواند به مدت کوتاهی به اشیایی که در 91 سانتیمتری او قرار دارند، چشم بدوزد و آنها را تماشا کند.
برای سرگرمی میتوانید یک آینه نشکن در تختخواب او نصب کنید. در همین زمان یاد میگیرد که اشیاء متحرک را با چشمان خود تعقیب و ردیابی کند. میتوانید با بازیهایی که با ردیابی همراه هستند، هم به تمرین و کسب مهارت کودک در این زمینه کمک کنید و هم اینکه او را سر گرم کنید. برای مثال درحالیکه او را جلوی صورت خود نگه داشتهاید، سرتان را بهآهستگی به چپ و راست حرکت دهید، یا اینکه یک شیء طرحدار را جلوی چشمش بالا و پایین یا چپ و راست ببرید (باید مطمئن باشید که این شیء از میدان دید او خارج نشود). در ابتدا امکان دارد فقط قادر به تعقیب اشیاء بزرگ با حرکات آهسته، در یک دامنه بسیار محدود باشد، اما بهزودی خواهد توانست اشیاء کوچک با حرکات تند را نیز ردیابی کند.
در هنگام تولد، کودک نسبت به نور تند، بهشدت حساس است و مردمک چشم برای جلوگیری از ورود نور زیاد به داخل چشم، منفذ خود را تنگ میکند. در هفته دوم تولد، مردمک چشمان او رشد بیشتری میکنند و به او امکان میدهد که دامنه وسیعتری از روشنایی و تاریکی را تجربه کند. وقتی ناحیه رتین چشم او (نسج حساس به نور در عقب کره چشم) تکامل مییابد، تواناییاش در دیدن و شناختن نقش و نگارها نیز بیشتر میشود. هر قدر کنتراست یک تصویر بیشتر باشد، توجه کودک را بیشتر بهخود جلب میکند و به همین دلیل است که به عکسهای سیاه و سفید و علائم یا خطوط متضاد و صورتهای ساده، توجه بیشتری نشان میدهد. اگر به کودک خود سه عروسک مشابه، ولی با سه رنگ متفاوت آبی، زرد و قرمز را نشان دهید، معمولاً نگاهش را به مدت طولانیتری بر روی عروسک قرمز متوقف میکند و هنوز کسی دلیل آن را نمیداند، آیا این خود رنگ قرمز است یا درخشندگی آن، که توجه او را جلب میکند؟ حس تشخیص رنگها، تاحدود چهار ماهگی کامل نیست، بنابراین اگر در این سن، دو رنگ نزدیک بههم، مثل رنگهای سبز و فیروزهای را به فرزندتان نشان دهید، واکنش متفاوتی نشان نخواهد داد.