نه گفتن به کودکان همیشه آسان یا خوشایند نیست گاهی اوقات وقتی می خواهیم نه بگوییم متوجه می شویم که به طرف مقابل جواب مثبت میدهیم برخی از افراد تقریباً هیچ وقت نه نمی گویند اما نکته جالب این است که هرچه بیشتر سعی کنید نه بگویید کمتر موفق می شوید کودکان این امر را خیلی خوب می فهمند والدینی که در طول روز می خواهند زیاد از کلمۀ نه استفاده کنند در نهایت اقرار می کنند که این کار عملی نیست و خیلی زود از این کار دست می کشند در نتیجه کودکان پیام های متفاوتی دریافت کرده و واقعاً نمی دانند چه باید بکنند بنا به دلایل متعدد نه گفتن برای اکثر افراد مشکل است در این زمینه نمونه های متداولی وجود دارد که کم و بیش در مورد همۀ ما صدق می کند به لیست صفحه بعد نگاهی بیاندازید آیا یک یا چند مورد از این دلایل در مورد شما نیز کاربرد دارند؟

·        می خواهیم از کودک خود در برابر درد و رنج ناشی از ناامیدی و سرخوردگی محافظت کنیم

·        می خواهیم در برابر احساسات ناخوشایند و ناامیدی و عصبانیت کودکان از خود محافظت کنیم

·        می خواهیم از زیربار مسئولیت تصمیم گیری شانه خالی کنیم

·        نمی خواهیم که آشکارا در موضع قدرت و کنترل قرار بگیریم

·        می خواهیم آرامش خود و محیط را حفظ کرده و از عواقب احتمالی ناشی از نه گفتن دوری کنیم.

·        ما به نظر مساعد و رضایت کودک خود احتیاج داریم می خواهیم دوست او باشیم و می ترسیم که مبادا ما را طرد کند.

·        می خواهیم زمانی را بدون کشمکش و درگیری در کنار کودک خود بگذرانیم

با درک کامل این دلایل می توانیم قدرت، اختیار، و اعتماد به نفس لازم برای نه گفتن را بدست بیاوریم.

 محافظت از کودک در برابر درد و رنج ناشی از ناامیدی و سرخوردگی

البته دیدن درد و رنج کسانی که دوستشان داریم برای ما ناراحت کننده است اما اندکی ناراحتی و سرخوردگی بخشی از حقیقت زندگی است اگر کودکان یأس و سرخوردگی را تجربه کنند و راهکارهای مربوط به کنترل و هدایت آنرا یاد بگیرند بخصوص اگر به آنها اجازه ندهیم که همیشه مطابق میل خود عمل کنند بهتر از ما می توانند با حقایق زندگی کنار بیایندپس اگر گاهی اوقات باعث ناراحتی کودک خود شدیم نباید احساس گناه و شرمندگی داشته باشیم عادت کردن به پذیرفتن کلمۀ نه و درک اینکه آنها می تواننداز پس ناراحتی و سرخوردگی ها بر بیایند باعث می شود که کودکان در مواجه با گرفتاریها قدرتمندانه تر عمل کنند و نسبت به عقاید و خواسته های خود درک بهتری داشته باشند.

 محافظت از خود در برابر ناامیدی و عصبانیت کودک

اکثر اوقات برای اینکه مجبور نباشیم به احساسات منفی کودک خود پاسخ بدهیم از نه گفتن به اجتناب می کنیم والدین همیشه دوست دارند کاری کنند که فرزندشان احساس بهتری داشته باشد اما آیا بدون تسلیم شدن می توانند این کار را انجام دهند وقتی متوجه شدیم که باعث خشم و عصبانیت یا رنجش و ناراحتی کودک خود شده ایم چه باید بکنیم؟

·             کنار کودک بمانید

·             چیزی نگویید

·             به وسیله لمس کردن و تماس فیزیکی با او سخن بگویید.

 نپذیرفتن مسئولیت تصمیم گیری

وقتی نه می گوییم باید برای مخالفت خود دلیل بیاوریم بدین ترتیب مجبور می شویم در آن موارد فکر کرده و نسبت به آن تصمیم احساس تعهد داشته باشیم اگر نتوانیم برای تصمیم خود دو دلیل موجه بیاوریم حداقل باید به معقول و منطقی بودن تصمیم خود فکر کنیم مجبور نیستیم که همیشه برای کودک خود دلیل و برهان بیاوریم اما برای اطمینان و همچنین به خاطر بچه ها باید هرازگاهی معقول و موجه بودن تصمیمات خود را چک کنیم.

 پرهیز از قرار گرفتن در موضع قدرت و کنترل

برخی از افراد اعمال قدرت کردن را دوست دارند و برخی دیگر از آن متنفرند شاید این افراد بنا به دلایل سیاسی و ایدئولوژیکی دوست ندارند در موضع کنترل و محدود کردن رفتار دیگران- حتی کودک خود قرار بگیرند به اعتقاد این گروه پاسخ مثبت دادن به کودکان بدین معنی است که به آنها اجازه میدهید زندگی خود را تحت کنترل داشته باشند و نه گفتن نوعی دخالت و مزاحمت نامناسب و غیر مجاز است.

 ترس از عواقب ناشی از نه گفتن

اگر به خاطر ترس از درگیری و اقدامات تلافی جویانه ناشی از نه گفتن، اغلب از به زبان آوردن این کلمه اجتناب می کنید باید از خود دو سؤال بپرسید:

·             چه کسی مسئول این مسائل است؟

·             چه کسی باید عهده دار مسئولیت این امر باشد؟

 نیاز به نظر مساعد و رضایت کودک و ترس از طرد شدن

نه گفتن برای برخی از والدین مشکل است چون می ترسند کودکشان آنها را دوست نداشته باشد آنها نیاز دارند که مورد علاقه و توجه کودک خود باشند وهمچنین می خواهند کودکشان آنها را به عنوان دوست خود بپذیرد.

والدینی که برای تقویت حس عزت نفس خود به نظر مساعد و دوستی و توافق کودکشان نیاز دارند مسئولیتی خطیر و بسیار سنگین بر دوش کودک می گذارند این کودک نمی تواند والدینش را راهنما و پناهگاه امن خود بداند و در عوض این والدین هستند که به میل کودک رفتار کرده و به خاطر شاد کردن او از بسیاری مسائل چشم پوشی می کنند در اینگونه روابط اگر کودک احساساتی مثل خشم و عصبانیت یا تنفر و بیزاری از خود نشان دهد از طرف والدین طرد شده و با او طوری برخورد می شود که احساس گناه داشته باشد به هرحال مهم این است که کودکان بفهمند این احساسات بخشی از فرایند رشد و اجتناب ناپذیرند و هردو باید تأیید و پذیرفته شوند.

 تمایل به اینکه زمانی را بدون کشمکش و درگیری در کنار کودک سپری کنید

برای والدینی که زمان کوتاهی در کنار کودک خود هستند بسیار مشکل است که خشن و جدی باشند و دوست ندارند فرزندشان را ناراحت تکنند پدرهای متارکه کرده اکثراً در آخر هفته ها بچه ها را لوس می کنند و مادران شاغلی که دیر به خانه می آیند نمی توانند در برابر خواسته های کودکان مقاومت کنند کودکان نقاط ضعف والدین را خیلی خوب می فهمند و از آن به نفع خود استفاده می کنند اما دل رحمی و ملایمت والدین همیشه به نفع کودک نیست.