خواسته های کودک و جیغ زدن های او در یک مقطع تا حدودی منطقی است و والدین نباید واکنش شدیدی از خود نشان دهند. باید بپذیرند جیغ زدن در این سن جزئی از روند تکامل فرزندشان است. توصیه بنده این است والدین کودکان ۲ ساله به جیغ کودک بی تفاوت باشند. نباید کاری کرد که جیغ زدن تبدیل به نوعی بازی برای کودک با بزرگ‌ترها شود. نباید کودک را با کارهایی که در بالا به آن اشاره شد به نحوی تشویق به جیغ زدن کرد. اگر در خانه کودک جیغ می‌زند بی تفاوت باشید اما در مهمانی ها بهتر است از قبل مسایل را پیش‌بینی کنید و قبل از آنکه کودک بخواهد با جیغ به خواسته‌ای برسد آن را انجام دهید تا موقعیت جیغ زدن برای او فراهم نشود. در واقع باید کودک را مدیریت کرد.

باور کنید یا خیر، بیشتر کودکان برای آزار دادن شما جیغ نمی‌کشند، بلکه این شور و هیجان زندگی است که در آنها جاریست و می خواهند هیجانات خود را تخلیه کنند. او به محض تجربه کردن قدرت صدای خود هر کاری می‌خواهد با آن می‌کند. چرا او همیشه وقتی در سوپرمارکت یا بانک هستید جیغ می‌کشد؟ زیرا هنگام داد زدن در یک فضای بسته و بزرگ، صدا پژواک دارد و این ترفندی برای کودکان به منظور جلب توجه والدین خود است.
برخی از کودکان فقط به منظور جلب توجه والدین خود جیغ می کشند. این ترفند آنهاست و با این کار می گویند: «به من توجه کنید!». بعضی دیگر نیز برای داشتن چیزی که می خواهند – مثل یک تکه شکلات – جیغ می کشند. در این حالت به زبان خود می‌گویند : من … را می خواهم و باید اکنون آن را به من بدهی.

چه کار می توانید بکنید؟
داد زدن سر کودک با صدایی آرام تر چاره کار نیست – این مساله فقط مانند مسابقه فریاد کشیدن است که ببینید چه کسی صدای بلندتری دارد. بهترین راه دوری کردن از موقعیت‌هایی است که کودک را وسوسه می کند تا صدایش را بالا ببرد. یا با پرت کردن حواس او نیز می‌توانید از این شرایط سخت دوری کنید.

راهكارها:

برنامه خرید خود را با کودک هماهنگ کنید
خیلی آسان نیست همیشه برنامه‌های خود را با کودک هماهنگ کنید. اما هر زمان این امکان میسر شد، پیش از ترک خانه مطمئن شوید فرزند شما به خوبی استراحت کرده، شکمش سیر و مثانه‌اش خالی است.
انسان وقتی گرسنه تا تشنه است صبر و انرژی اش کاهش پیدا می‌کند و حوصله رفتن به مغازه را ندارد. این مساله در مورد کودکان نیز صادق است.

فروشگاه ها یا رستوران های شلوغ را انتخاب کنید
هنگامی که با فرزند کوچک خود بیرون می روید سعی کنید از مکان های ساکت، آرام و مکان‌های رسمی دوری کنید. به جای آن به مکان های شلوغ بروید. وقتی کودکتان در رستوران‌های شلوغ جیغ می کشد کمتر خجالت می‌کشید و کمتر مجبور هستید او را به آرام شدن دعوت کنید.

از او بخواهید از صدای درونی استفاده کند
هنگامی که کودک شما در نتیجه خوشحالی خود می خندد، او را سرزنش نکنید. فقط از او بخواهید با صدای درونی بخندد و جیغ نکشد. صدای خود را پایین بیاورید و او برای شنیدن صدای شما آرام می‌شود و خیلی آرام به او بگویید: «عزیزم من نمی‌توانم جیغ‌های تو را تحمل کنم. این باعث سردرد من می‌شود.»

با او بازی کنید
گاهی نیاز است به کودک خود ملحق شوید و به او بگویید: «بیا با هم تا می توانیم با صدای بلند جیغ بکشیم». سپس صدای خود را کاهش دهید و بگویید: «حالا بیا ببینیم چه کسی می تواند آرام تر صحبت کند». سپس، همچون یک بازی حرکت بعدی را انجام دهید. به طور مثال، دستان خود را روی گوش بگذارید و بالا و پایین بپرید. این کارها باعث می شود تا جیغ کشیدن او همچون ده ها کار جالبی که انجام می دهد، به نظر برسد.
هنگامی که در مکان های عمومی قرار دارید می توانید این بازی را خیلی سریع پایان ببخشید و مثلا بگویید: اوه! صدای تو مثل یک شیر قوی است. می توانی صدای گربه را هم تقلید کنی؟

درک احساسات او
هنگامی که کودک برای جلب توجه شما جیغ می کشد از خود بپرسید چرا اینقدر بی حوصله است. اگر تصور می‌ کنید محیطی که در آن قرار دارید – مثلا سوپرمارکت بزرگ – برای کودک بزرگ است، سعی کنید تا حد امکان سریع‌تر خرید خود را انجام دهید و از فروشگاه خارج شوید. این مساله را تجربه کنید و از این به بعد به مغازه های کوچک‌تر بروید و سعی کنید مغازه‌های شلوغ و پرجمعیت را انتخاب کنید.
اگر فکر می کنید او خسته و بدعنق شده است، سعی کنید احساسات او را درک کنید. به آرامی به او بگویید: «می دانم خسته هستی و می خواهی خانه بروی، اما فقط چند دقیقه صبر کن تا کار من تمام شود.» این مساله باعث خوشحالی کودک می‌شود زیرا می داند شما احساس او را درک کرده اید و احتمالا به جای جیغ زدن، از کلمات برای بیان احساسات خود استفاده می‌کند.
اگر متوجه شدید کودک شما از جیغ زدن به عنوان ترفندی برای گرفتن چیزهایی که می‌خواهد استفاده می کند، چیزی که می‌خواهد را به او ندهید. اگر هنگامی که جیغ می‌کشد، چیزی که می‌خواهد را به او بدهید او این رفتار را همیشه ادامه خواهد داد.
به جای آن، خیلی آرام به او بگویید: «می‌دانم کلوچه می‌خواهی اما باید اول دست از جیغ زدن برداری. هنگامی که خانه رسیدیم به تو کلوچه خواهم داد.» از اینکه به او بگویید اگر رفتار خود را درست کند کلوچه‌ای که می خواهد داشته باشد را بعدا به او خواهید داد، ناراحت نباشید – هنگام دریافت آن، او دیگر به یاد نمی‌آورد چه کاری انجام داده تا این کلوچه را به دست آورده است. بنابراین، هرگز در لحظه فریاد کشیدن به او هیچ چیز ندهید.

به افراد دیگر توجه نکنید
برای بسیاری از والدین سخت ترین مساله هنگام جیغ کشیدن کودکان در جمع های عمومی، فرار از زیر نگاه سنگین دیگران است.
نباید به نگاه های بقیه اهمیت دهید. البته اگر در مکان‌های ساکتی همچون رستوران یا مسجد هستید و صدای جیغ کودک شما واقعا آزار دهنده است، او را بیرون ببرید. اما در مکان‌های شلوغ اجازه دهید هر چه قدر می‌خواهد جیغ بزند و اهمیتی هم به دیگران ندهید.

منبع: برترین‌ها