آیا تابه‌حال پیش آمده است که کودکتان بد خلق شده باشد و با هیچ ترفندی موفق به آرام کردن او نشده باشید؟ این اتفاق شایعی است که به‌خصوص حوالی ساعت شش بعد از ظهر و نیمه‌های شب، درست همزمان با وقتی که احساس خستگی می‌کنید رخ می دهد. این دوره ناآرامی شیرخوار برای مادر حالتی ایجاد می‌کند که مانند شکنجه است. اما خوشبختانه مدت زیادی دوام ندارد. طول مدتی که شیرخوار گرفتار این نا آرامی‌ها می‌شود، تا هفته ششم تولد حداکثر سه ساعت در روز و سپس به یک تا دو ساعت در روز محدود می‌شود، که تا سه الی چهار ماهگی ادامه می‌یابد. اگر گریه شیرخوار به‌جای اینکه متوقف شود، شدت یابد و در تمام روز یا شب ادامه پیدا کند، ممکن است به علت قولنج معدی (کولیک) باشد. حدود یک پنجم تمام شیر خواران معمولا بین هفته دوم تا چهارم تولد، دچار کولیک می‌شوند که با گریه‌های تسلی‌ناپذیر و جیغ مانند، همراه با بلند کردن و کشیدن پاها و دفع گاز همراه است.

متاسفانه هنوز دلیل روشنی برای این گریه‌های ناشی از قولنج پیدا نشده، اما به‌نظر می‌رسد که بیشتر ناشی از حساسیت زیاد شیرخوار به تحریکات روده یا عدم توانایی «خود تسکینی» باشد که به‌دلیل نارس بودن سیستم عصبی رخ می‌دهد. معمولا این گریه کولیکی در سه الی چهار ماهگی متوقف می‌شود. اما ممکن است تا شش ماهگی نیز ادامه یابد. بعضی اوقات، در بچه‌های شیرمادرخوار، کولیک علامتی از حساسیت شیرخوار به رژیم غذایی مادر است. به‌طور نادر ممکن است این حساسیت مربوط به پروتئین شیر گاو در بچه‌های تغذیه شونده با شیر خشک باشد. گاهی رفتار کولیکی ممکن است علامتی از یک مشکل پزشکی مثل فتق یا نوع دیگری از بیماری‌ها باشد.

بهتر است چند روش را برای تسکین دردهای کولیکی امتحان کنید.

در درجه اول برای اطمینان از اینکه مبادا یک مشکل پزشکی وجود داشته باشد، مسئله را با پزشک کودکتان در میان بگذارید و بعد از او سوال کنید که کدام‌یک از روش‌های زیر می‌تواند در رفع مشکل کولیک کودکتان، اثر بیشتری داشته باشد.

• اگر کودکتان از شیر شما تغذیه می‌کند، هر نوع محصولات لبنی مثل شیر، ماست، کره و پنیر، کافئین، پیاز، کلم و سایر مواد خوراکی محرک را از ژیم غذایی خود حذف کنید. اگر به بچه خود شیر خشک می‌دهید، از یک شیر کم‌آلرژی استفاده کنید. چنانچه ناراحتی شیرخوار شما ناشی از حساسیت غذایی باشد، با این روش، ظرف یکی دو روز بعد، گریه‌های او کاهش می‌یابد.
• به او بیش از اندازه شیر ندهید، زیرا می‌تواند باعث سلب آرامش و بی‌قراری‌اش بشود. به‌طور کلی زودتر از دو تا دو و نیم ساعت بعد از شیردهی قبلی به کودک شیر ندهید.
• حرکتش دهید. کودک را در وسیله‌ای که او را جلوی سینه شما نگه می‌دارد (کوله سینه‌ای) بگذارید و راه بروید. حرکت و تماس بدنی، ممکن است ناراحتی او را از بین نبرد ولی باعث آرامشش می‌شود.
• در دهانش پستانک بگذارید. برخی از شیرخواران پستانک را نمی‌پذیرند، اما در عده‌ای دیگر باعث احساس آرامش می‌شود.
• شیرخوار را به شکم روی زانوان خود بگذارید و به آرامی پشتش را نوازش کنید. فشار وارده بر شکم او، ممکن است به تسکین دل‌دردش کمک کند.
• شیرخوار را در یک ملحفه یا پتو بپیچید، با این کار احساس امنیت و گرمی می‌کند.
• زمانی‌که احساس فشار و نگرانی می‌کنید، بگذارید یکی از اعضای خانواده یا یک دوست، مواظبت از شیرخوار را بر عهده بگیرد. یکی دو ساعت به خارج از خانه بروید تا به حال عادی برگردید. مهم نیست تا چه حد بی‌قرار یا عصبانی هستید، مهم این است که در شرایط عصبی نباید در کنار شیرخوار باشید، چون ممکن است بدون اراده شروع به تکان دادن او کنید. تکان‌های سخت ممکن است باعث نابینایی، آسیب مغزی و حتی مرگ شیرخوار شود.