رفتار اجتماعی و بازی‌ها در حدود هجده ماهگی

• کودک با اشتیاق و شناخت درحال رشد، محیط را جستجو می‌کند و احساس خطر نمی‌کند.
• او از پله‌ها بالا می‌رود، می‌دود، با خودش مسابقه می‌دهد و به آشنایان کمک می‌کند. کم‌کم یاد می‌گیرد که لباسش را درآورد.
• او دیگر اسباب‌بازی‌هایش را به طرف دهانش نمی‌برد، سعی می‌کند محیط اطرافش را بشناسد و کارهای روزمره را تقلید می‌کند.
• کودک با اسباب‌بازی‌هایی همچون عروسک، مثل نوزاد رفتار می‌کند. مثلاً آنها را در آغوش می‌گیرد، غذا می‌دهد و در رختخواب می‌خواباند.
• در هنگام بازی یا عصبانیت اشیاء را روی زمین پرت می‌کند؛ اما به‌ندرت دقت می‌کند که به کجا برخورد می‌کند.
• به میل خود یا به اجبار اسباب‌بازی‌هایش را با هم‌بازی‌هایش مبادله می‌کند؛ محل اصلی اشیاء را به‌خاطر می‌آورد.
• جذب اشیاء داخل خانه می‌شود، فعالیت‌های ساده روزانه، مثل غذا دادن به عروسک، کتاب خواندن، تمیز کردن کف اتاق، لباس شستن و … را از بزرگترها تقلید می‌کند؛ از قاشق و فنجان به‌خوبی استفاده می‌کند.

چگونگی کمک والدین در این دوران:

• در این سن علاوه‌بر بازی‌ها و فعالیت‌های قبلی، بازی با عروسک و تلفن و آشنا کردن شیرخوار با مفاهیم مالکیت به مرحله تکمیلی خود می‌رسد و بازی پرتاب و لگدزدن به توپ و دالی موشه تکمیلی‌تر انجام می‌شود.
• اگر بزرگترها از او تقاضا کنند، کودک اشیایی را که می‌شناسد به آنها می‌دهد و یا دو یا سه مکعب را روی هم می‌گذارد.
• او از تنهایی بازی کردن لذت می‌برد؛ اما بهتر است کنار آشنایان و خواهر برادر بزرگترش باشد. او هنوز از لحاظ عاطفی کاملاً به بزرگترها وابسته است و بین وابستگی و استقلال درنوسان است.